Zaterdag 27 april en zondag 28 april Op zaterdag 27 april verzamelden we tussen 16.30 en 17.00 uur vanuit heel Nederland bij de incheckbalie op Brussel Zaventem. Sommige van ons waren op Koningsdag vanuit het hoge noorden of het diepe zuiden al rond het middag uur vanuit huis vertrokken. Na het maken van de groepsfoto worden we uitgezwaaid door trotse ouders, familieleden en vrienden. In het vliegtuig was bijna het gehele achterste deel gereserveerd voor de deelnemers van het World Teacher Programme van Edukans. Na een soort stoelendans zat iedereen op de plek die hij of zij graag wilde. Eén geluk dat het vliegtuig nog niet zo vol zat, de rest van de passagiers zou pas aanschuiven na de tussenlanding in Wenen. Na ruim twee uur aan de grond op de luchthaven van Wenen ging het grote avontuur verder. We gingen nu écht op weg naar Afrika. Sommige van onze groep konden wat slapen, anderen lazen een boek of keken naar een film. Zondagmorgen 28 april landden we om 5.40 uur op de luchthaven van Addis Abeba, in Ethiopië. Dit was qua cultuur, kleur en geur voor velen een eerste kennismaking met Afrika. Qua onduidelijkheid en chaos werden we op de luchthaven van Addis Abeba op de proef gesteld. Echter… we wisten toen nog niet wat ons op de luchthaven van Malawi nog te wachten stond. In tegenstelling tot de aankomst op de luchthaven van Malawi was overstappen op Addis Abeba ‘kinderspel’. Op de Kamuzu International Airport van Lilongwe zijn we ruim twee en half uur van loketje naar loketje naar loketje naar loketje gegaan om via een ingevuld migratieformulier, het tonen van je paspoort, in dollars betalen van je visum, een visum ingeplakt krijgen, vervolgens door de douane te kunnen gaan. Rond 15.00 hadden we, samen met chauffeur Paul, alle koffers op het dak van onze bus gehesen en kon de eind-etappe van onze reis maar Mangochi beginnen.
Het laatste eindje van onze reis was mooi maar ook pittig. We genoten van de natuur en de lokale bevolking, lopend of op de fiets, lang de kant van de weg. Maar het was ook een weg vol hobbels en bobbels waarbij het halverwege de rit donker werd. Onder een prachtige sterrenhemel kwamen we aan bij ons guesthouse Fort Johnstone. Na wat schuiven met bedden konden we na een maaltijd met kip, rijst en aardappels en een hele lange reis ons bed opzoeken. Klaar om uitgerust aan het grote avontuur te beginnen met een groep gezellige en gepassioneerd mensen die het onderwijs een warm hart toe dragen.
Reacties (29)